Skip to main content

Sameena ontsnapte uit de gedwongen prostitutie

REDMAR SMIT – Op 18-jarige leeft ijd viel Sameena van der Mijden (30) in handen van een loverboy. Een donkere periode van verkrachting, marteling en gedwongen prostitutie brak aan. Twee jaar later wist ze te ontsnappen. Ze ontdekte een talent dat haar hielp het leven weer op de rit te krijgen: hardlopen. ‘Door hard te rennen raakte ik mijn woede en verdriet kwijt.’

Sameena is in India geboren. Toen ze vier maanden was, werd ze door een Nederlands echtpaar geadopteerd. ‘Tot mijn twaalfde had ik een goede jeugd. Daarna kwamen de nodige problemen in ons gezin. Mijn vader ging vreemd met een vrouw uit de kerk, met als gevolg een (vecht)scheiding.’

Arrestatie
Sameena en haar broertje bleven bij hun moeder wonen. ‘Vooral tussen mijn moeder en hem botste het vaak. Er werd steeds vaker geweld gebruikt. In die periode ontwikkelde ik een eetstoornis. Er volgden gesprekken bij een jeugdverpleegkundige, maar ik liet niets los. Ik wilde niet dat ons gezin uit elkaar zou vallen. De onzekerheid over wat er dan zou gebeuren, was te groot. Ik zat twee keer in een tijdelijk pleeggezin, maar een blijvende oplossing kwam er niet. Ik werd weer terug naar huis gestuurd. Een melding van de manager van de Albert Heijn waar ik toen werkte, veranderde alles. Mijn moeder werd gearresteerd. Mijn broertje ging naar een pleeggezin. Ik viel vanwege mijn leeftijd niet meer onder Jeugdzorg en werd door de politie thuis afgezet.’

Prostitutie
Sameena besloot niet te blijven wachten tot haar moeder naar huis mocht en zocht ergens anders onderdak. Bij haar tweede baan ontmoette ze haar vriend. ‘Ik was helemaal niet met jongens bezig. Ik wilde gewoon mijn ding doen. Ik was de laatste waarvan je zou verwachten dat ze in handen van een loverboy zou vallen. En toch gebeurde het. Die “leuke” jongen vroeg steeds om geld, gebruikte steeds vaker geweld en dreigde geregeld met de dood. Waarom ik bleef? Hij was op dat moment de enige stabiele factor in mijn leven. Op een gegeven moment wilde hij dat ik zijn vrienden ontmoette. Die avond werd ik door hem en zijn twee vrienden verkracht. Alles werd gefilmd. Chantagemateriaal om me de prostitutie in te krijgen.’

‘Die “leuke” jongen vroeg steeds om geld en gebruikte steeds vaker geweld.’

– Sameena van der Mijden

Voorbeeld
Twee jaar lang zat Sameena in de gedwongen prostitutie. Ontsnappen leek onmogelijk. ‘Ik werd overal in de gaten gehouden. Nergens was ik meer veilig. Mijn omgeving kwam er uiteindelijk achter. Diverse instanties werden ingeschakeld, maar door de complexe situatie kon ik nergens echt goed terecht. Uiteindelijk kon ik ook niet meer blijven bij het pleeggezin dat ik kende van de kerk. Het was te onveilig voor hen. Ik dacht: als niemand iets gaat doen, zoek ik het zelf wel uit. Ik besloot te verhuizen naar Den Bosch en alles achter te laten. Ik had niks: geen geld, nauwelijks kleding en alleen een paar goedkope sneakers. Gelukkig kreeg ik daar een studentenkamertje. Dat is goed voor me geweest. De hele dag mensen om me heen die niks van me wisten. Mensen die positieve dingen doen met hun leven. Daar heb ik me enorm aan kunnen optrekken. Ze waren een voorbeeld voor me.’

Rennen
Hulp om alle heftige gebeurtenissen te verwerken, had Sameena niet. ‘Ik ben niet het type voor een psycholoog. Als praten voor iemand helpt, is dat goed. Maar buiten de muren van de psychologiepraktijk ben jij nog steeds degene die de regie in handen moet nemen. Je moet er zelf voor zorgen dat het buiten dat uurtje praten ook goed met je gaat. Maar goed, ik moest wel wat met mijn emoties. Ik begon met hardlopen. Aan het begin kon ik het eind van de straat niet halen. Het voelde alsof mijn longen eruit brandden. Mijn conditie was zo slecht geworden. Toch ging ik door. Elke dag een stukje verder. Ik ontdekte een stijgende lijn. Op een gegeven moment kon ik vijf kilometer lopen. Als ik die afstand liep, kon ik op de helft ook niet op de grond gaan zitten wachten. Ik moest door. Dat doorzettingsvermogen trok ik door naar mijn dagelijks leven: mijn studie, werk en alle andere dingen die op mijn pad kwamen. Ik legde de lat steeds iets hoger. En als het even tegenzat in mijn leven, dacht ik: je kunt echt nog wel een stapje verder. Ik stelde doelen. Dat deed ik al toen ik in de prostitutie zat, maar nu kon ik er ook echt aan werken. Door hard te rennen raakte ik mijn woede en verdriet kwijt. Als ik het rennen wilde volhouden, moest ik ook goed voor mezelf zorgen. Dat is ook een Bijbelse opdracht. Slaap, voeding en ontspanning moeten in balans zijn. Dan kun je niet stoppen met eten. Mijn leven had weer ritme. Stukje bij beetje bouwde ik mijn leven op. Dat was moeilijk, maar het heeft gelukkig goed uitgepakt. Ik heb zo veel dingen zelf moeten uitvinden. Ik miste vaak wel een ouder die me advies kon geven. Aan de andere kant mag ik ook niet klagen. Ik heb het goed voor elkaar. Het liefst ren ik in de natuur. Dat is voor mij als stille tijd. Ik voel God dan zo dichtbij.’

Onderschat
Het topsportleven heeft Sameena goed gedaan. Haar leven is aardig op de rit en ze werkt als zelfstandige in de zorg. ‘Ik heb geleerd hoe ik goed voor mezelf kan zorgen. Ik kan me voorstellen dat mensen denken dat het wegrennen is. Maar ik durf echt te zeggen dat hardlopen voor mij verwerking is. Ik zie waar het me heeft gebracht. Ik vind het jammer dat er binnen de ggz zo weinig aandacht is voor sport. Ik geloof dat bewegen en bezig zijn met je lichaam heel goed voor je is. Ik denk dat het eff ect van sporten op de mentale gezondheid wordt onderschat.’

Kampioen
Sameena’s hardlopen werd topsport. Ze is Nederlands kampioen 100 kilometer hardlopen voor vrouwen. ‘Eigenlijk toevallig. Ik wilde gewoon een tijd neerzetten en ik werd tot mijn verbazing kampioen. Ik vind dat niet zo veel zeggen. Ik vind het gewoon leuk. In juni heb ik 1000 kilometer in 10 dagen gerend om aandacht te vragen voor gedwongen prostitutie en mensenhandel. Eerder rende ik ook al eens 500 kilometer. Ik wil niet voor mezelf rennen. Ik gebruik mijn benen voor hen die nog niet op eigen benen kunnen staan. Prostitutie kan iedereen overkomen. Het heeft niets te maken met IQ, milieu of afkomst. Als je het weet, kun je er niet meer voor wegkijken.’

Sameena heeft nog een boodschap voor hen die worstelen met een traumatisch verleden. ‘Vind iets waar je je ei in kwijt kunt. Iedereen maakt dingen mee. De een heftigere dan de ander. Uiteindelijk heb je altijd zelf een keuze om iets van je leven te maken. Wat je meemaakt, bepaalt niet wie je bent. Hoe je in het leven staat en wat je uitstraalt wel. Raak niet verbitterd, maar leef in liefde. En vooral: zorg goed voor jezelf.’

Bestel het boek

Sameena schreef naar aanleiding van haar heftige verleden het autobiografi sche boek Mijn ultrarun uit de gedwongen prostitutie. Een rauw en eerlijk verhaal van eenzaamheid, doodsangst en geweld. Bestel het boek via thdv.nl/miljoenmeter. Op die website staat ook meer informatie over de actie van Sameena. Ben je zelf slachtoffer (of iemand uit jouw omgeving) en heb je hulp nodig? Tot Heil des Volks kan jou helpen. Kijk op thdv.nl.

Dit artikel is onderdeel van het zorgmagazine Liv. Meer weten?
Vraag hier het magazine gratis aan.